عبدالله بن هلیلعبدالله بن هُلَیل، از راویان و اصحاب امام هادی (علیه‌السّلام) که فطحی مذهب بود، اما با معجزه‌ای که از آن امام دید، به مذهب امامیه روی آورد. ۱ - معرفی اجمالیعبدالله بن هُلَیل، نام پدرش هُلَیل (مصغر هلال) است. وی را جزء اصحاب امام هادی (علیه‌السّلام) دانسته‌اند. او فطحی مذهب بود، اما با معجزه‌ای که از آن امام دید، به مذهب امامیه روی آورد و وقتی علتش را پرسیدند، در جواب گفت: من برای پرسش در این موضوع خدمت آن حضرت شرفیاب شدم که به طور اتفاقی او را در یک راه باریک و تنگی ملاقات نمودم و زمانی که به من نزدیک شد، چیزی روی سینه من انداخت. دیدم تکّه کاغذ کوچکی است که روی آن نوشته شده بود: «ما کان هنالک و لا کذلک» ای ابن هُلَیل، عبدالله افطح که تو شیعه‌اش هستی، نه در مقام امامت است و نه مستحق امامت. احمد بن محمد بن عبدالله، محمد بن عبدالله بن هلیل و دیگران از او روایت نقل کرده‌اند. او دارای کتابی حدیثی بوده که فرزندش محمد آن را روایت کرده است. [۸]
مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲، ص۲۲۳.
۲ - پانویس۳ - منبعپژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۶۳، برگرفته از مقاله «عبدالله بن هُلَیل». رده‌های این صفحه : اصحاب امام هادی | راویان از امام هادی | راویان شیعه قرن ۳ (قمری) | راویان فطحی‌مذهب | شخصیت‌های قرن 3 (قمری)
|